วันหนึ่ง ช่าต้องไปทำงานที่สิงค์โปรกับพี่ป๋อม พี่ช่...

วันหนึ่ง ช่าต้องไปทำงานที่สิงค์โปรกับพี่ป๋อม พี่ช่างแต่งหน้าที่เราเลิฟ

ตอนนั้นกำลังจะเช็คอินขึ้นเครื่อง ระหว่างที่กำลังวุ่นวายช่วยพี่ป๋อมขนของพ่อก็โทรเข้ามา ช่าเลยกดปิดเสียงไว้ก่อน

พี่ป๋อม : ช่าไม่รับสายพ่ออะ?
ช่า : เดี๋ยวค่อยโทรหาก็ได้พี่ป๋อม
พี่ป๋อม : มีอะไรด่วนรึเปล่า? เดี๋ยวพี่ขนเองก็ได้
ช่า : ไม่ด่วนหรอกพี่ นี่ก็รู้เลยว่าก่อนบินแบบนี้ฮีโทรมาทำไม
พี่ป๋อม : โทรมาทำไมอะ?
ช่า : ก็เป็นงี้ทุกครั้งแหละ(หัวเราะ) “เอาพาสปอร์ตมายัง กระเป๋าตังค์อะเอาติดตัวไว้นะ อย่าเอาไว้กระเป๋าหลังนะ ระวังหาย เดี๋ยวนี้โจรมันเยอะ ข้ามถนนทางม้าลายนะ ก่อนข้ามก็หันมอ...
พี่ป๋อม : ....หันมองซ้ายขวา มีสะพานลอยก็ข้ามสะพานลอย
ช่า : 5555 พ่อพี่ก็เตือนแบบนี้เหมือนกันเหรอ?
พี่ป๋อม : (พยักหน้า)
พี่ป๋อม : เออ เป็นกันทุกบ้านแหละ ไหนจะเรื่องใช้เงินอีก
ช่า : “เงินทองอะเก็บบ้างนะ อย่าใช้ให้มันเกินตัว เดินทางปลอดถัยถึงแล้วโทรหาพ่อนะ”
พี่ป๋อม : เป้ะ (ยิ้ม) เหมือนพ่อพี่เลย บอกแบบนี้มาสามสิบกว่าปี
ช่า : 555 ก็เลยเออเดี๋ยวถึงแล้วค่อยโทรหาก็ได้ไง
พี่ป๋อม : พี่ก็เคยคิดแบบนี้แหละ จนตอนนี้พ่อพี่เลิกพูดไปแล้ว
ช่า : อ้าว ไมอะ เค้าเบื่อจะเตือนแล้วเหรอ (ยิ้ม)
พี่ป๋อม : ป่าวว (หัวเราะ)


พ่อพี่เสียไปแล้ว


ช่า : (หุบยิ้ม)…………….......
พี่ป๋อม : จริงๆ(หัวเราะ)....พี่จะบอกว่าประโยคแบบนี้อะ ได้ยินบ่อยจนชิน หนูได้ยินมากี่ปีแล้วอะ
ช่า : ก็....ยี่สิบกว่าปีได้แล้วมั้ง...
พี่ป๋อม : เออเค้าเตือนเราแบบนี้ตั้งแต่เด็ก แล้วหนูรู้ป้ะตอนแกยังอยู่หลังๆพี่ก็ไม่รับ เพราะพี่คิดว่าแกคงโทรมาเตือนแบบเดิมๆแหละ แต่พอพ่อกับแม่พี่เสีย


ไม่มีใครเตือนพี่ก่อนไปไหนแบบนี้อีกเลย


ช่า : .......................
พี่ป๋อม : เพื่อนรักกันแค่ไหนก็ไม่มานั่งเตือนเราเรื่องข้ามถนนหรอก ดูโทรศัพท์พี่ตอนนี้ดิ มีแต่ฝากซื้อของ (หัวเราะ)
ช่า : (มองโทรศัพท์)
พี่ป๋อม : มันเดิมๆอะพี่เข้าใจ แต่เราไม่รู้หรอกว่าจะได้ยินประโยคซ้ำๆแบบนี้อีกกี่ปี
ช่า : แหมพูดซะเศร้าเลยพี่....
พี่ป๋อม : (หัวเราะ)ไม่เศร้าๆ.....พี่แค่อยากบอกว่าเวลาพ่อแม่เค้าโทรมาจังหวะแบบนี้อะ...พี่ว่ารับเถ้อะ ไม่ก็โทรกลับหาเค้าเร็วๆหน่อย ให้เค้าได้เตือนเรา
ช่า : อือ.....ขอบคุณค่ะพี่ป๋อม
พี่ป๋อม : (ยิ้ม)
ช่า : (สไลด์โทรศัพท์แล้วโทรออก)............ฮัลโหลพ่อ.......จ้า........กำลังจะบินแล้ว.........เอามาแล้วพ่อ(หันมามองหน้าพี่ป๋อม)......


เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

จงเห็นค่ากับความเป็นห่วงที่เราอาจจะรู้สึกชิน

รัก

ช่า บันทึกของตุ๊ด


Ps. เมื่อวานแม่ของช่าพูดถึงบทความเรื่องนี้จาก on this day เมื่อ 3 ปีที่แล้วนางบอกว่าดีมาก นี่ก็หากลับไปอ่านแล้วคิดถึงที่บ้านมากเลยอยากมา Rerun ให้อ่านกันอีกรอบนะคะเผื่อมีคนยังไม่ได้อ่าน ❤️

---